Elsku Sara.

Nú þegar hálft ár er liðið frá því að ég kynntist þér langar mig að segja þér frá mínum bata. Málið er nefnilega það að ef ég hefði ekki kynnst þér á versta tíma lífsins stæði ég ekki þar sem ég er í dag. Í dag er ég framar sjálfri mér á allan máta. Algjörlega óvænt kynnist ég þér og þínum fræðum. Ég get ekki sagt að batinn hafi komið hægt og bítandi því að eftir að hafa hitt þig og farið að hlusta reglulega á efnið þitt gerðust hlutirnir mjög hratt. Eftir viku fann ég mun og eftir mánuð var ég komin á allt annan stað án þess að gera nokkuð annað en að fylgja þér. Mér fannst reyndar þá að ég væri komin með fullan bata, en eftir því sem lengra líður hef ég áttað mig á því að fylgja þér daglega gefur mér nýja lífssýn og hvetur mig til dáða á hverjum degi ásamt því að kenna mér að stíga skrefin fram á við þó eitthvað bjáti á. Nú er ég farin að gera alla þá hluti sem ég ekki gat gert áður og veit að hver dagur á eftir að efla mig og styrkja í vegferðinni til betra lífs. Í kjölfarið hef ég leitað mér allskonar hluta til eflingar og sé nú að ég get gert hvað sem er, laus við kvíða, minnimáttarkennd og vantrú á lífið. Ég er minn gæfusmiður héðan í frá og minn eiginn sigurvegari. Ég hef leitast við að segja fólki í kringum mig frá þér og þinni lífssýn og vildi svo geta ráðlagt öllum að hræðast ekki að legga af stað og taka þátt því það skilar sér margfallt á lífsleiðinni.  

Guðný Birna Rosenkjær